Pierwotne myśli o buddyzmie i chrześcijaństwie

Buddyzm i chrześcijaństwo to jedna i ta sama duchowość.
W istocie nie ma buddyzmu i chrześcijaństwa,
a tylko prawda i droga do prawdy.
Buddyzm i chrześcijaństwo są jednym i tym samym –
drogą do prawdy i życiem na tej drodze.

Bóg i Budda to jedno.
Jest On nie tylko Osobą Najwyższą,
ale i człowiekiem, który przyszedł na świat w imieniu Tej Osoby –
Wcieleniem Doskonałości na ziemi.

Mówi się o Trzech Osobach Boga
i Trzech Osobach Buddy.
Między Bogiem a Buddą nie ma różnic.
To Doskonałość Myśli, Słowa i Czynu –
Jedność Troistej Miłości.

Mylić mogą przejawy postaci,
nie zmylą nigdy słowa i czyny.
Jezus i Budda
okazali nieomylną prawdę
przez słowa i czyny.
Ta prawda żyje wiecznie
w sercach wiernych wyznawców.
Oni pokazują te same słowa i czyny.
Buddyści i chrześcijanie
jedne i te same słowa i czyny spełniają –
nie widać w nich żadnych różnic.
Różnice powstają z niezrozumienia.
Ludzie powierzchowni nie widząc wnętrza,
skupiają się na powierzchownych różnicach.
Patrzą na szaty, obrazy, język, obrzędy,
kiedy życie duchowe tętni w tajemnicy,
skryte przed oczami zmysłowych ludzi,
ujawniane jedynie przez dobre czyny.
Dobre czyny dają świadectwo
o dobrej i prawdziwej wierze.
Życie buddystów i chrześcijan
jest pełne tych czynów.