Wielorakość jedności

Na jednej ziemi wyrastają różne trawy, rośliny, kwiaty, owoce.

Wszystkie w jednej ziemi, ukazują jedną płodność.

Bez stronnictw

   Pomyleni ludzie tworzą stronnictwa w Kościele, ale prawdziwy Kościół nie zna stronnictw. Jest wewnętrznie zgodny – działa w jednym Duchu. To jedno jedyne stronnictwo Królestwa Niebiańskiego na ziemi. Jeśli już znajdziesz w nim jakieś stronnictwa, to są one obecne przez ludzkie grzechy – przez dzieła wilków w owczych skórach – dzieła tych nowych Judaszów. Nie mają one nic wspólnego z istotą i zadaniem Kościoła.

Jednocząca kłótnia

   Drogą do jedności jest też kłótnia, zdrowa kłótnia, jak w kochającym się małżeństwie. Taka kłótnia nie czyni rozdzielenia, ale jeszcze bardziej spaja. Już w swym zamiarze zmierza do zgody. Słowa bywają ostre, obnażające, ale nigdy nie z nienawiści. Z miłości miłośnie się kłócić to jeszcze bardziej się kochać i jeszcze bardziej spajać. Ja mam swoją prawdę, Ty masz swoją – zróbmy tak, by jedna była naszą.

   Rozmowa zmierzająca do jedności nie może być głaskaniem po pupciach. Nie możemy mówić tylko o tym, co łączy – o tym, co wspólne – bo pośniemy z mdłości. W rozmowie mamy uwzględniać całą osobę z wszystkim, co ona niesie – z zaletami i wadami. Nie pomijamy niczego. Zmierzamy do prawdziwej miłości.

W drodze

Jesteśmy w drodze

Jedność jest w drodze

Wyznacznik Kościoła

Nazwa Kościoła nie jest nazwą rozdzielenia, ale nazwą zjednoczenia i współgrania.

Św. Jan Chryzostom, Ομιλια Α΄ εις την Α' προς Κορινθίους (Homilia 1 na 1 do Koryntian), PG 61, s. 13. Przekład z języka greckiego: Jakub Szukalski.

Więź

Bez miłości do Kościoła nie ma miłości do człowieka.